ای زتــو بــنــهـاده کــلــاه مــنــی | هـر کــه نـیـایـد کــلـهـش از دو بــرد |
نـام تــو اوراق سـعـادت نـبــشـت | جــاه تــو الـواح نـحــوســت سـتــرد |
ازخـلـفـات ذات دویم چـون بـرفـت | نــام مـــبـــارک پـــدرت را ســـپـــرد |
جـز تـو کـرا در صـف عـرض جـهان | عــارض تــقـدیـر جــهـانـی شــمـرد |
بـاد صبـای کرمت چـون بـجـسـت | آتــــش آز بـــــنــــی آدم بـــــمــــرد |
قدر فلک باتو چه گر سخت باخت | نــرد تــقــدم نــتــواتــنــســت بـــرد |
رو کـه دراین عـهد ز مـی تـلـخ تـر | صـاف تـویی بـاقـی خـم جـملـه درد |
در شکم خـاک کسـی نیسـت کو | پشت زمین چون تو به واجب سپرد |
بــار بــزرگـیـت زمـیـن کـی کـشـد | کیک و عـماری نه محـالیسـت خـرد |
ای کــه ز تــو آز شــود پـــایــمــال | وی کـه ز تـو حـرص بــرد دسـتـبــرد |
من کـه ره از حـادثـه گـم کـرده ام | پی سپـری می شوم اکنون چو کرد |
عـزم بــر آنـسـت کـه عـهـدی رود | پـای بـر آن عـهـد بـخـواهـم فـشـرد |
خـرقه بـپـوشـم بـه همین قافـیت | قــافـــیــت اول یــعـــنــی کــه بـــرد |