| گرچـه شـب سـقطـه من هر که دید | پـاره ای از روز قـیامـت شـمـرد |
| عــــاقـــبــــت عــــافـــیـــت آمـــوز را | گنج بـزرگست پس از رنج خرد |
| مـن چـو نـیـم دسـتــخـوش آسـمـان | کی بـرم از گردش او دستـبـرد |
| نـقــش طــبــیـعــی ســتــرد روزگــار | نـقـش الـهـی نـتـوانـد سـتــرد |
| پــی نـبــری خـاصـه در ایـن حــادثــه | تانشوی بر سر پی همچو کرد |
| واقـعـه از سـر بــشـنـو تــا بــه پــای | پـای بـراین راه جـه بـاید فشرد |
| سوی فلک می شدم الحق نه زانک | تا بشناسم سبـب صاف و درد |
| مـنـزلـتــت گــفــت شــوی بــنـگــری | تـا کلهیت آید از این هفـت بـرد |
| خــاک چــو از عــزم مــن آگــاه شــد | روح بــرو از غـم هـجـرم بــمـرد |
| حــلـم مـرا بــاز بــرو دل بــســوخــت | راه نـکـو عـهـدی ویاری سـپـرد |
| از فــلــکــم بــاز عــنــان بــاز تــافــت | بــار دگــر زی کــره خــاک بــرد |