کــبــوتــری، ســحــر انـدر هـوای پــروازی | بــبــام لــانـه بــیـاراســت پــر، ولــی نـپــریـد |
رسـید بـر پـرش از دور، نـاوکـی جـانسـوز | مبـرهن است کازان طعنه بر دلش چه رسید |
شکسته شد پر و بـالی، نزار گشت تنی | گـسـســت رشـتــه امـیـدی و رگـی بــدریـد |
گـذشـت بـر در آن لـانـه، شـامـگـه زاغـی | طـبـیـب گـشـت، چـه رنـجـوری کـبــوتـر دیـد |
برفت خار و خس آورد و سایبانی ساخت | بـرای راحـت بـیـمـار خـویـش، بـس کـوشـیـد |
هـزار گـونـه سـتـم دیـد، تـا بـروزن و بــام | ز بــرگـهـای درخــتــان سـبــز پــرده کـشـیـد |
ز جــویـبــار، بــمـنـقـار خــویـش آب ربــود | بــبــاغ، کـرد ره و مـیـوه ای ز شـاخــه چــیـد |
گـهی پـدر شـد و گـه مادر و گـهی دربـان | طــعــام داد و نـوازش نـمـود و نـالـه شــنـیـد |
بــبــرد آنـهـمــه بــار جــفــا کــه تــا روزی | ز درد و خــســتــگـی و رنـج، دردمـنـد رهـیـد |
بـزاغ گفت: چـه نسـبـت سپـید را بـسیاه | تـرا بــیـاری بــیـگـانـگـان، چـه کـس طـلـبـیـد |
بـگفـت: نیت ما اتـفـاق و یکـرنگی اسـت | تــفـاوتــی نـکـنـد خــدمـت سـیـاه و سـفـیـد |
تـرا چـو من، بـدل خرد، مهر و پـیوندیست | مرا بـسان تو، در تـن رگ و پـی است و ورید |
صـفـای صـحــبــت و آئیـن یـکـدلـی بــایـد | چه بیم، گر که قدیم است عهد، یا که جدید |
ز نزد سـوخـتـگـان، بـی خـبـر نـبـاید رفـت | زمــان کــار نـبــایـد بــه کــنـج خــانـه خــزیـد |
غرض، گشودن قفل سـعادتـسـت بـجـهد | چـه فـرق، گر زر سـرخ و گر آهن اسـت کلید |