| مـرحــبــا طـایـر فـرخ پــی فـرخـنـده پــیـام | خـیر مقدم چـه خـبـر دوسـت کجـا راه کدام |
| یا رب این قـافـلـه را لـطـف ازل بـدرقـه بـاد | که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام |
| ماجـرای من و معشـوق مرا پـایان نیسـت | هــر چـــه آغـــاز نــدارد نــپـــذیــرد انــجـــام |
| گـل ز حـد بــرد تـنـعـم نـفـسـی رخ بـنـمـا | سرو می نازد و خوش نیست خـدا را بـخرام |
| زلــف دلــدار چــو زنــار هــمــی فــرمــایـد | بـرو ای شیخ که شد بـر تـن ما خرقه حـرام |
| مرغ روحم که همی زد ز سر سدره صفیر | عــاقــبــت دانـه خــال تــو فــکـنـدش در دام |
| چـشـم بـیمار مرا خـواب نه درخـور بـاشـد | مــن لــه یــقــتـــل داء دنــف کــیــف یــنــام |
| تـو تـرحـم نکـنی بـر مـن مـخـلـص گـفـتـم | ذاک دعـــوای و هــا انــت و تـــلــک الــایــام |
| حـافـظ ار مـیـل بــه ابــروی تـو دارد شـایـد | جـای در گـوشـه مـحـراب کـنـنـد اهل کـلـام |