ســـلـــام الـــلــه مــا کـــر الـــلــیــالــی | و جـاوبـت الـمـثـانـی و الـمـثـالـی |
عـــلــی وادی الــاراک و مــن عــلــیــهــا | و دار بـــالــلــوی فـــوق الـــرمــال |
دعــــاگـــوی غــــریـــبــــان جــــهـــانـــم | و ادعــو بــالــتــواتــر و الــتــوالــی |
بــــه هـــر مـــنـــزل کـــه رو آرد خـــدا را | نـگــه دارش بــه لـطــف لـایـزالـی |
مــنــال ای دل کــه در زنـجــیـر زلــفــش | همه جمعیت است آشفته حالی |
ز خـــطــت صــد جـــمــال دیــگــر افــزود | که عـمرت بـاد صـد سـال جـلالی |
تو می باید که باشی ور نه سهل است | زیــان مــایــه جــاهــی و مــالــی |
بـــر آن نـــقـــاش قـــدرت آفـــریــن بـــاد | کـه گـرد مـه کـشـد خـط هـلـالـی |
فــحـــبـــک راحــتـــی فــی کــل حــیــن | و ذکـرک مـونسـی فـی کـل حـال |
ســــویـــدای دل مـــن تــــا قـــیـــامـــت | مبـاد از شوق و سودای تـو خالی |
کـجــا یـابــم وصــال چــون تــو شــاهـی | مـــن بـــدنـــام رنـــد لـــاابـــالـــی |
خـدا دانـد کـه حـافـظ را غـرض چـیسـت | و عـلم الـله حـسـبـی من سؤالی |