همی رفت گشتاسپ پرتاب و خشم | دل پــر ز کـیـن و پــر از آب چــشـم |
همـی تـاخـت تـا پـیش کـابـل رسـید | درخــت و گــل و ســبــزه و آب دیـد |
بـــدان جـــای خـــرم فـــرود آمـــدنــد | بـــبــودنــد یــک روز و دم بــر زدنــد |
هـمـه کـوهـسـارانـش نـخـچـیـر بــود | بـه جوی آبـها چون می و شیر بـود |
شـب تـیره می خـواسـت از میگسـار | بــبــردنــد شــمــع از بــر جــویـبــار |
چــو بــفـروخـت از کـوه گـیـتــی فـروز | بـرفـتـنـد ازآن بـیـشـه بــا بـاز و یـوز |
هـمـی تــاخـت اسـپ از پــی او زریـر | زمــانــی بـــجــای نــیــاســود دیــر |
چــــو آواز اســــپــــان بــــرآمـــد ز راه | بــرفــتــنـد گــردان ز نـخــچــیـرگــاه |
چـو بـنهاد گـشـتـاسـپ گوش اندر آن | چـنـیـن گـفـت بــا نـامـور مـهـتــران |
کــه ایــن جـــز بـــه آواز اســپ زریــر | نـمــانــد کــه او راســت آواز شــیـر |
نـه تــنـهـا بــیـامــد گــر او آمــدســت | کـه بـا لشـکـری جـنگـجـو آمدسـت |
هـنـوز انـدرین بـد کـه گـردی بـنـفـش | پــدیـد آمـد و پــیـل پــیـکـر درفــش |
زریـر ســپــهـبــد بــه پــیـش ســپــاه | چـــو بـــاد دمـــان انـــدر آمـــد ز راه |
چـو گشـتـاسـپ را دید گـریان بـرفـت | پــیــاده بــدو روی بــنــهــاد تــفــت |
جــهـان آفـریـن را ســتــایـش گـرفـت | بــه پــیـش بــرادر نـیـایـش گـرفــت |
گــرفـــتـــنــد مــر یــکــدگــر را کــنــار | نـشـسـتـنـد شـادان در آن مـرغـزار |
ز لـشـکـر هر آنـکـس کـه بـد پـیشـرو | ورا خـواندی شـاه گـشـتـاسـپ گـو |
بــخــوانــدنـد و نـزدیـک بــنـشــانـدنـد | ز هـر جــایـگـاهـی سـخــن رانـدنـد |
چــنـیـن گـفـت زیـشـان یـکـی نـامـور | بـه گشـتـاسـپ کای گرد زرین کمر |
ســتـــاره شــنــاســـان ایــران گــروه | هـرانـکـس کـه دانـیـم دانـش پــژوه |
بــه اخــتــرت گـویـنـد کــیـخــســروی | به شاهی به تخت مهی بـر شوی |
کـنـون افــســر شــاه هـنـدوســتــان | بـپـوشـی نـبـاشـیـم هـمـداسـتـان |
ازیشان کسی نیسـت یزدان پـرسـت | یـکـی هـم نـدارنـد بـا شـاه دسـت |
نــگــر تـــا پـــســنــد آیــد انــدر خــرد | کــجـــا رای را شــاه فــرمــان بـــرد |
تــرا از پــدر سـربــسـر نـیـکـویـســت | نـدانـم کـه آزردن از بــهـر چـیـسـت |
بـدو گفـت گشـتـاسـپ کای نامجـوی | نـــدارم بـــه پـــیــش پـــدر آبـــروی |
بــه کــاوســیـان خــواهـد او نـیـکـوی | بــزرگـی و هـم افـســر خــســروی |
اگــر تـــاج ایــران ســپـــارد بـــه مــن | پـرستـش کنم چـون بـتـان را شمن |
وگــرنــه نــبـــاشــم بـــه درگــاه اوی | نــــدارم دل روشـــــن از مــــاه اوی |
بــه جــایـی شــوم کـه نـیـابــنـد نـیـز | بـه لـهراسـپ مانم همه مرز و چـیز |
بـگـفـت ایـن و بـرگـشـت زان مـرغـزار | بـــیــامــد بـــر نــامــور شـــهــریــار |
چـو بـشـنـیـد لـهـراسـپ بـا مـهـتـران | پـذیـره شـدش بــا سـپـاهـی گـران |
جـــهــانــجـــوی روی پـــدر دیــد بـــاز | فــرود آمــد از بـــاره بــردش نــمــاز |
ورا تــنـگ لــهـراســپ در بــرگــرفــت | بــدان پــوزش آرایـش انـدر گــرفــت |
کــه تـــاج تـــو تـــاج ســـر مــاه بـــاد | ز تــو دیــو را دســت کــوتـــاه بـــاد |
کـــه هــرگـــز نـــیــامـــوزدت راه بـــد | چــو دســتــور بــد بــر درشــاه بــد |
ز شـاهی مرا نام تـاجـسـت و تـخـت | تـرا مهر و فـرمـان و پـیمان و بـخـت |
ورا گفـت گـشـتـاسـپ کـای شـهریار | مـنـم بــر درت بــر یـکـی پـیـشـکـار |
اگــر کــم کــنـی جــاه فــرمـان کــنـم | بــه پــیـمـان روان را گـروگـان کـنـم |
بـــزرگــان بـــرفــتــنــد بـــا او بـــه راه | گــرازان و پــویــان بــه ایــوان شــاه |
بـــیــاراســـت ایــوان گـــوهــرنـــگـــار | نـهـادنـد خــوان و مـی خــوشـگـوار |
یـکـی جــشـن کـردنـد کـز چــرخ مـاه | ســتــاره بــبــاریـد بــر جــشــنـگـاه |
چـنان بـد ز مـسـتـی کـه هر مهتـری | بــرفــتــنـد بــر ســر ز زر افــســری |
بــه کـاوسـیـان بــود لـهـراسـپ شـاد | هـمـیشـه ز کـیخـسـروش بـود یـاد |
همی ریخت زان درد گشتـاسپ خون | همـی گـفـت هرگـونه بـا رهنـمـون |
همی گفـت هرچـند کـوشـم بـه رای | نـیـارم هـمـی چـاره ایـن بــه جـای |
اگــر بـــا ســواران شــوم مــهــتـــری | فـرسـتـد پـسـم نـیـز بــا لـشـکـری |
بـــــه چــــاره ز ره بـــــازگــــردانــــدم | بــسـی خـواهـش و پـنـدهـا رانـدم |
چــو تــنـهـا شــوم نـنـگ دارم هـمـی | ز لـهـراسـپ دل تـنـگ دارم هـمـی |
دل او بـــه کــاوســیــانــســت شــاد | نــیــایــد گـــذر مـــهــر او بـــر نــژاد |
چـو یک تـن بـود کـم کـنـد خـواسـتـار | چه داند که من چون شدم شهریار |