| غـصـه بـر هـر دلـی کـه کـار کـنـد | آب چـشـم آتــشـیـن نـثـار کـنـد |
| هـر کـه در طـالـعـش قـران افـتــاد | ســـایــه او از او کـــنـــار کـــنــد |
| روزگـــارم وفـــا کـــنــد هــیــهــات | روزگــار ایــن بـــه روزگــار کــنــد |
| این فلک کعبـتین بـی نقش است | همه بـر دسـت خـون قـمار کـند |
| پــنـج و یـک بــرگـرفـت بــاز فـلـک | که دوشش را دو یک شمار کند |
| چـون بـه نیکـیم شـرمـسـار نکـرد | بـه بـدی چـنـد شـرمـسـار کـنـد |
| مـرغـیم گـنـگ و مـور گـرسـنـه ام | کس چـو من مرغ در حـصـار کند |
| بـانگ مرغـی چـه لـشـگـر انگـیزد | صــف مـوری چــه کــار زار کــنـد |
| شـور و غوغـا شـعـار زنبـور اسـت | شـور و غـوغـا کـه اخـتـیـار کـنـد |
| بــر دو پــایــم فــلــک ز آهــن هــا | حـلـقـه ها چـون دهان مـار کـند |
| این دهـن هـای تـنـگ بـی دنـدان | بـر دو سـاق من آن شـعـار کـند |
| که به دندان بی دهان همه سال | اره بـــا ســاق مــیــوه دارکــنــد |
| ســگ دیـوانــه شــد مــگــر آهـن | کـه همـه سـاق مـن فـکـار کـند |
| آه خــاقــانــی از فــلــک زآنــســو | رفت چـندان که چـشـم کار کند |
| هر چـه پـنـهان پـرده فـلـک اسـت | آه خـــاقــانــی آشـــکــار کــنــد |
| کــار او زیــن و آن نــگــردد نــیــک | کــارهــا نــیــک کــردگــار کــنــد |
| گر چـه خـصمان ز ریگ بـیشـتـرند | هـمـه را مـرگ، خـاکـسـار کـنـد |