مـیـر چــون هـفــت بــیـت مـن خــوانـده اســت | ده شــــتــــر بــــارگـــیـــر فـــرمـــوده اســــت |
بـــــا نــــه افـــــلــــاک هــــمــــبـــــرنــــد مــــرا | ایــن ده اشــتـــر کــه مــیــر فــرمــوده اســـت |
*** |
سـپــیـد کـار سـیـه دل سـپــهـر ســبــز نـمـای | کـبــود سـیـنـه و سـرخ اشـک و زرد رویـم کـرد |
بــمــانــد رنــگــش چــون داغ گــاز ران بــر مــن | مــــگــــر مــــرا ز خــــم رنـــگــــرز بــــرون آورد |
*** |
چــون بــه حـد کـوفـه بــاز آیـنـد حــاج از بــادیـه | خلق یک فرسنگ استقبال خویشان می کنند |
خویش جانم بوی بغداد و دم دجله است و بس | کـز همـه آفـاقـم اسـتـقـبـال ایشـان می کـنند |
*** |
ای روح صــــــفــــــات اهـــــرمــــــن بــــــنــــــد | وی نـــــوک ســـــنـــــان آســــــمـــــان رنـــــد |
در نــــعـــــش و پـــــرن زنــــنــــد طـــــعــــنــــه | نــــظـــــم تـــــو و نــــثـــــرت ای خـــــداونــــد |
هــر بـــیــخ ســـتـــم کـــه دهــر بـــنــشـــانـــد | رای تــــو بــــه دســــت عــــقـــل بــــرکـــنـــد |
افــــــــریــــــــدون دولــــــــتــــــــی عــــــــدو را | در زنـــــــدان آر و پـــــــای بــــــــربــــــــنـــــــد |
کـــو نـــیـــســـت بـــه جـــور کـــم ز ضـــحـــاک | نـــــی زنــــــدانــــــت کــــــم از دمــــــاونـــــد |
فــــــردا کــــــه نــــــهــــــد ســـــــوار آفـــــــاق | بـــــر ابـــــلـــــق چـــــرخ زیـــــن زر کـــــنـــــد |
تــــــــو نــــــــیـــــــز بــــــــه زیـــــــر ران در آری | آن رخــــــش تــــــکـــــاور هـــــنـــــرمـــــنـــــد |
گـــــوئی کـــــه خـــــدای آفـــــریــــده اســـــت | قـــــــلــــــزم ز بـــــــر ســـــــتـــــــام ارونــــــد |
بـــیــنــنــد بـــه خــونــد خــصــم و بـــر خــصــم | تــــیــــغ تــــو گــــری و آســــمــــان خــــنــــد |
انـــشــــاء الــــلـــه کــــه فــــتــــح و نـــصــــرت | بـــــا رایــــت تـــــو کـــــنــــنــــد پـــــیــــونــــد |
*** |
هــــرکـــــه را غـــــره کـــــرد دولـــــت نـــــیــــز | غــــدر آن دولــــتــــش هــــلــــاک رســــانــــد |
خــــاک بـــــر فــــرق دولــــتــــی کــــه تـــــو را | از ســــر خــــاک بــــر ســــمــــاک رســــانـــد |
نــــه نــــه صـــــد جـــــان نــــثـــــار آن دولــــت | کـــه تــــوانـــد تــــو را بــــه خــــاک رســـانـــد |
بــــــاد اگـــــر بــــــرد خـــــاک را بــــــر چــــــرخ | بـــــازش از چـــــرخ بـــــر مــــغــــا رســــانــــد |
*** |
تـــــا بـــــه ارمــــن رســـــیــــده ام بـــــر مــــن | اهــــل ارمــــن روان مــــی افــــشــــانــــنــــد |
خـــاصـــه هـــمـــســـایـــگـــان نـــســـطـــوری | کــــه مــــرا عــــیـــســــی دوم خــــوانــــنــــد |
عــــیـــســــی و چــــرخ چــــارم انــــگــــارنــــد | کـــز مـــن و جــــان مـــن ســـخــــن رانـــنـــد |
بــــحــــر ارجــــیــــش را بــــه مــــعــــنــــی آب | غـــــرقــــه بـــــحـــــر خـــــاطـــــرم دانــــنــــد |
چــــه عـــجــــب گـــر ز بــــحـــر خـــاطـــر مـــن | بـــــحــــر ارجــــیــــش عــــذب گــــردانــــنــــد |
*** |
هـــمـــه عــــیـــب انـــد زنـــان و آن هـــمـــه را | نـــیـــک مـــردان بــــه هـــنـــر بــــرگـــیـــرنـــد |
چــــون مؤنــــث بــــه مــــذکــــر پــــیـــوســــت | گــــرچــــه آن حــــکــــم مـــذکــــر گـــیـــرنـــد |
لــــیــــک چــــون مــــرد بــــه زن پــــیــــونــــدد | حــــکـــم تــــانـــیـــث قـــوی تــــر گـــیـــرنـــد |
بــلــبــلــی بــیـن کــه بــه مـقــنـع بــفــریـفــت | چـــون ســـمــانــه کـــه بـــه چـــادر گــیــرنــد |
صــــیــــد مــــرد اســــت زن امــــا بــــه زبــــان | مـــرد را صــــیـــد نـــگــــون ســــر گـــیـــرنـــد |
بـــــاز اگــــرچـــــنــــد کـــــبـــــوتـــــر گــــیــــرد | بــــاز را هــــم بــــه کــــبــــوتــــر گــــیـــرنــــد |