| مــغــنــی وقــت آن آمــد کــه بــنــوازی ربـــاب | صــبــوحــســت ای بــت ســاقـی بــده شــراب |
| اگــرمــردم بـــشــوئیــدم بآب چـــشـــم جـــام | وگـــــر دورم بـــــخـــــوانـــــیـــــدم بآواز ربــــــاب |
| فـلـک در خــون جــانـم رفـت و مـا در خــون دل | مــی لـــعـــل آب کـــارم بـــرد و مـــا در کـــار آب |
| مرا بـر قـول مطـرب گـوش و مطـرب در سـمـاع | من از بادام ساقی مست وساقی مست خواب |
| چــو هـنـدو زلـف دود آســای او آتــش نـشـیـن | چـو طـوطـی لعـل شـکر خـای او شـیرین جـواب |
| دل از چشمم بفریادست و چشم از دست دل | کـه هـم پــرعــقـابــســت آفـتــاب جــان عــقـاب |
| کــبـــابـــم از دل پــرخــون بــود وقــت صــبــوح | کـه مـسـت عـشـق را نـبـود بـرون از دل کـبــاب |
| ســر کــویـت ز آب چــشــم مـهـجــوران فــرات | سـر انگشـتـت بـخـون جـان مشـتـاقـان خـضـاب |
| دلـم چـون مـار مـپــیـچــد ز مـهـرم سـرمـپــیـچ | رخـت چـون مـاه مـی تـابــد ز خـواجـو رخ مـتـاب |