| لب شیرین تـو هر دم شکر انگیزتـرست | زلـف دلـبـنـد تـو هـر لـحـظـه دلـاویزتـرسـت |
| بـرسرآمد ز جهان جـزع تـو در خونخواری | گر چه چشم من دل سوخته خونریزتـرست |
| ایـکـه از تـنـگ شـکـر شـور بـرآورد لـبـت | هر زمان پـسـتـه تـنگـت شـکـر آویزتـرسـت |
| همچو سرچشمه نوش تو ز بهر سخنم | چـشـمم از درج عـقـیقـت گهر انگیزتـرسـت |
| نشنود پـند تـو ای زاهد تـردامن خـشک | هـرکـش از درد مـغـان دامـن پـرهیزتـرسـت |
| آتـشـسـت این دل شوریده من پـنداری | زانکه هر چـند که او سوختـه تـر تـیزتـرست |
| تــا هـوای گـل رخـسـار تـو دارد خـواجـو | هر شب از بلبل دلسوخته شب خیزترست |