| مـن نـصـیـب خــویـش دوش از عـمـر خـود بــرداشـتــم | کز سمن بـالین و از شمشاد بستر داشتم |
| داشـــــتـــــم در بـــــر نــــگــــاری را کــــه از دیــــدار او | پـایه تـخـت خـود از خـورشید بـرتـر داشتـم |
| نرگس و شمشاد و سوسن مشک و سیم و ماه و گل | تـا بـه هنگام سحر هر هفت در بـر داشتـم |
| بــر نـهـاده بــر بــر چــون سـیـم و ســوســن داشـتــم | لب نهاده بـر لب چـون شیر و شکر داشتـم |
| دســت او بــر گــردن مـن هـمـچــو چــنـبــر بــود و مـن | دست خود در گردن او همچو چنبـر داشتـم |
| بــامـدادان چــون نـگــه کــردم بــســی فــرقــی نـبــود | چنبر از زر داشت او سوسن ز عنبر داشتم |
| چـــون مــوذن گـــفـــت یــک الـــلــه اکـــبـــر کـــافـــرم | گــر امـیـد آن دگــر الــلــه اکــبــر داشــتــم |