تــا چــنــد بــر امــیــد روم در ســرای یــار | در ســر خــمـار بــاده و در دل هـوای یـار |
خلقی بدستبوس وی آسان همی رسند | مـا را مـجـال نـه کـه بـبـوسـیـم پـای یـار |
دل بـر دیار وهـر چـه بـرد (نـیز) آن اوسـت | جان هم ذخیره ییست درین تن برای یار |
در عـشـق یار از سـر جـانی کـه داشـتـم | بـرخـاسـتـم که جـان ننشـیند بـجـای یار |
گـــر در رضـــای یـــار رود جــــان و دل ازاو | عـاشـق بـتـرک هـردو بـجـوید رضـای یـار |
درمان ز کـس طـلب نکند دردمند دوسـت | در عـافـیـت نـظــر نـکـنـد مـبــتــلـای یـار |
ذکـرسـت بـی زبـان زوی انـدر دهـان مـن | جـانست یک جـهان نه تـن اندر قبـای یار |
سلطان که چـون امیر شوی نان او خوری | گـــر زر دهــد ازو نــپـــذیــرد گـــدای یــار |
هم سـنگ ما گـهر شـودازآفـتـاب دوسـت | هـم مـس مـا چـو زرشـود ازکـیمـیای یار |
گـر بـهـر یار سـنـگ جـفـا بـر سـرت زنـنـد | رو تـرک سـر بـگـیـروبـسـر بــر وفـای یـار |
یــاری کــه بــردر کــرم اودریـغ نــیــســت | جـود ازنیاز عـاشـق و عـفو از خـطـای یار |
گــر دربــهـشــت جــای دهـنــدم بآخــرت | مـقــصــود مـن ازو نـبــود جــزلـقــای یـار |
چـنـدیـن هـزار بـیـت بــگـفـتـنـد شـاعـران | یک بیت کس نگفت که بـاشد سزای یار |
شـاعـر زدرد عـاشـق شـوریده غافلسـت | او ومـــدیــح مـــردم و مـــا وثـــنــای یــار |
از یـار اگـر جـفـا رسـدت سـیف صـبـر کـن | یـار آن بـود کـه صـبـر کـنـد بـر جـفـای یار |