| امــیــر غـــازی مـــحـــمــود رای مــیــدان کـــرد | نشاط مرکب میمون و گوی و چـوگان کرد |
| زمـــیــن مـــیـــدان بـــر اوج چـــرخ فـــخـــر آورد | چـو شـاه گـیتـی رای نشـاط مـیدان کـرد |
| فــــلـــک ز تــــرس فــــرامـــوش کــــرد دوران را | چــو اســب شــاه در آوردگـاه دوران کـرد |
| ز بــیـم آنـکـه رســد گـوی شـاه بــر خــورشـیـد | بـه گـرد تـاری خـورشـید روی پـنهان کـرد |
| چــــو دیـــد گـــردون دوران شــــاه در مـــیـــدان | هــمــی نــیـارد آن روز هـیـچ دوران کــرد |
| چــو هـالـه گــاه شــهـنـشــاه اوج گــردون بــود | گـذار گـوی ز چـوگـان بـر اوج کـیـوان کـرد |
| بـــه ســم مــرکــب روی ســپــهــر تــاری کــرد | بـه زخم چوگان چشم ستـاره حیران کرد |
| چــو دیـد چــوگـان مـر شـاه را چــو غـران شـیـر | به دستش اندر خود را چو مار پیچان کرد |
| چــو دیـد شــاه چــو پــیـچــنـده مـار چــوگـان را | نشاط و رامش و شادی هزار چـندان کرد |
| اگـر نـه مـرکــب مـیـمـونـش هـســت بــادبــزان | چـرا بـه رفـتـن بـا بـاد عـهد و پـیمان کـرد |
| مگـر نگین سـلیمان بـه دسـت خـسـرو ماسـت | که چـون سلیمان مربـاد را بـه فرمان کرد |
| چـرا سـلـیمـان خـود نـام مـهر سـیفـی داشـت | کـه بـاد چـونان فـرمانبـری سـلیمان کـرد |
| بــســا کـهـا کـه بــر آن کــوه شــاه چــوگـان زد | بـه سـم مرکـب که پـیکـرش بـیابـان کـرد |
| بـسـا شـها کـه بـه گـشـت او ز دوسـتـی ملک | بـسـا امیر که بـا رأی شـاه عـصـیان کـرد |
| بــه تـیـر شـاه مـر ایـن را چـو تـیـر بــی پــر کـرد | بـه تـیغ بـاز مر آن را چو تیغ بـی جان کرد |
| عـجـب مـدار کـه مـحـمـود سـیـف دولـت و دیـن | بـه بـخت و دولت عالی چنین فراوان کرد |
| در آنچـه جـست همه خشندی سلطان جـست | هـر آنـچـه کـرد ز بـهـر رضـای یـزدان کـرد |
| ایـا شــهـی کـه جــهـان را کـف تــو داد نـســق | چنانکه رای تو مر ملک را بـه سامان کرد |
| هر آن کسی که همی کینه جست با تو به دل | نه دیر زود که بـخـت بـدش پـشیمان کرد |
| تـــو آن جـــوادی شـــاهــا کـــه آز گـــیــتـــی را | سـخـاوت تـو بــدسـت فـنـا گـروگـان کـرد |
| هـمـیـشــه جــایـگـهـت بــوســتــان دولـت بــاد | که دولت تـو جهان را بـسان بـستـان کرد |