چــون چــرخ قــادر آمـد و چــون دهـر کـامـگـار | خــســرو عــلــاء دولـت ســلـطــان روزگــار |
مـســعـود پــادشـاهـی کـانـدر جــهـان مـلـک | هسـت از ملـوک گـیتـی شـایسـتـه یادگـار |
بـــهــرام روز کــوشــش و نــاهــیــد روز بـــزم | بـرجـیس روز بـخـشـش و خـورشید روز بـار |
ای کــوه بــاد حــمـلـه و ای بــاد کــوه حــلــم | ای ذوالـفــقـار مـردی و ای مـرد ذوالـفــقـار |
شـد مـفـخــرت چــو مـهـر ز رای تــو نـورمـنـد | شـد ممـلـکـت چـو کـوه ز جـاه تـو اسـتـوار |
آمـیـخـتــه هـوای تــو بــا دل چـو جــان و تــن | و آویـخـتـه رضـای تـو در تـن چـو پــود و تـار |
جــوهـر نـمـی پــذیـرد بــی حــکـم تــو عـرض | عــنـصــر هـمـی نـگـیـرد بــی امـر تــو قـرار |
از عفو و خـشم تـسـت همه اصل روز و شب | وز مـهر و کـین تـسـت همه طـبـع نور و نار |
از شــوق طــلــعــت تــو و حــرص دعــای تــو | بـا چشم گشت نرگس و بـا پنجه شد چنار |
از بـهر جـود دسـت تـو زر زاد و خـاک و سـنگ | وز بــهـر زیـب بــزم تـو گـل داد چـوب و خـار |
در کـان ز شـرم چــشـمـه یـاقـوت سـرخ شـد | وین خـرده ایسـت نیکو خـاطـر بـر این گمار |
زیـــرا کـــه کـــوه مـــادر او بـــود و او نـــدیـــد | مــر کــوه را ســزای کــف راد تـــو یــســـار |
از بـــهــر ســـاز و آلـــت شـــاهـــانـــه تـــو را | از گـونـه گـونـه گـوهـر خــیـزد ز کـوهـســار |
وز بــهـر جــشــن مـجــلـس فــرخــنـده تــو را | از نــوع نــوع گـــلـــهــا رویــد ز جـــویــبـــار |
تـخـمـی کـه جـز بـه نـام تـو در گـل پـراکـنـنـد | آن کـشـت را بـه ژالـه کـنـد ابــر سـنـگـبــار |
گــر بـــاد انــتـــقــام تــو بـــر بـــحــر بـــگــذرد | از آب هــر بــخــار کــه خــیــزد بــود شــرار |
ور قـطـره ای ز جــود تــو بــر خــاک بــرچــکـد | در دشـت هر غـبـار که بـاشـد شـود عـقـار |
تــا حـمـلـه بــرد جـود تــو بــر گـنـج شـایـگـان | بــا کــس نــیــاز نــیـز نــپــیـوســت کــارزار |
تـــا مــلــک تـــو بـــزاد ز اقـــبـــال دولـــتـــش | گـه بــر کـتــف نـشـانـدش و گـاه بــر کـنـار |
در سهم و ترس مانده چو گاوان ز شرزه شیر | شـــیــران کـــارزاری از آن گــرز گـــاوســـار |
از هـول و هـیـبـت تـو بـدانـدیش مـلـک و دین | بــا جــان مـمــتــحــن زیـد و بــا دل فــگــار |
گــاه از فــزع چــو رنـگ جــهـد بــر فــراز کــوه | گـاه از قـلـق چـو مـار خـزد در شـکـاف غـار |
ای اخـــتـــیــار کــرده تـــو را ایــزد از جـــهــان | هـرگـز نـدیـد چــشـم جــهـان تــو اخـتــیـار |
گر چـه فـلک ز چـشـمه خـورشـید بـوتـه کـرد | نـگـرفــت هـیـچ گـوهـر مـلـک تــو را عــیـار |
بــر غــور کـارهـای تــو واقـف نـگـشــت چــرخ | گـفـت ایـنـت بـخـتـیـاری ای شـاه بـخـتـیـار |
عــادل زمــانــه داری قــاهـر جــهــانــســتــان | بـایسـتـه پـادشـاهـی شـایسـتـه شـهـریار |
در پـیش تـخـت مملـکـت تـو بـه طـوع و طـبـع | سـجــده کـنـد جــلـالـت هـر روز چــنـد بــار |
شـاهـا خــدای دانـد و هـســت او گـواه حــق | تـا جـان من چـه رنج کـشـید اندرین حـصـار |
تـا مـن پــیـاده گـشـتـم هـسـتـم سـوار بــنـد | بر جای خویش مانده که بیند چو من سوار |
بــر سـنـگ خـاره بـنـد گـرانـم چـون بــدوخـت | کـز بــار آن بـمـانـدم بــر سـنـگ سـنـگ وار |
از گـوشـت پـوده کـرد مـرا هـر دو سـاق پــای | ایـن مـار بــوده آهـن گـشــتــه گـزنـده مـار |
مـداح نـیـکـم و گـنـهـم نـیـسـت بــیـش ازیـن | در بــنـد بــنـده را مـلـکـا بــیـش ازیـن مـدار |
تــنـدســت شــیـر چــرخ اجــازت مـکـن بــدان | کـو بـیگـناه جـان چـو من کـس کـند شـکـار |
زیـن زیـنــهـار خــوار فــلــک جــان مــن بــخــر | اکـنـون کـه جـان بــر تـو فـگـنـدم بــزیـنـهـار |
مــگــذار زیــنــهــار چــو در زیــنــهــار تــســت | جــان مــرا بــدیــن فــلــک زیــنــهــار خــوار |
بــسـتــه در انـتــظـار خـلـاصـسـت جــان مـن | جـان کندنیسـت بـسـتـن جـان را در انتـظار |
تـــا آســـمــان قـــرار نــیــابـــد هــمــی ز دور | مــهـر انـدرو ز ســیـر نـگــیـرد هـمـی قــرار |
ای مـهـر شـهـریـاری چــون مـهـر نـوربــخــش | وی آســمــان رادی چــون آســمــان بــبــار |
بـادی چـنـانـکـه خـواهی بـر تـخـت مـمـلـکـت | از عــمـر شــادمـانـه وز مـلـک شــاد خــوار |
تأیـیـد جـفـت و بـخـت بـه کـام و فـلـک غـلـام | دولـت رفـیـق و چــرخ مـطـیـع و خـدای یـار |
خــورشــیـد مــلــک داده هــوای تــو را فــروغ | اقـبــال و بــخــت کـرده خــزان تــو را بــهـار |
جـشـن خـجـسـتـه مـژده همی آردت بـر آنک | تــا حــشـر بــود خـواهـد مـلـک تــو پــایـدار |
تــو یــادگــار بـــادی از کــرده هــای خــویــش | هــرگــز مــبـــاد کــرده تـــو از تـــو یــادگــار |