| ســـوی مــیــدان شـــهــریــار گــذر | قــدرت و صــنـع کــردگـار نـگـر |
| ایـسـتـاده نـگـاه کـن چـپ و راسـت | کــوهـهـای بــلــنـد و جــانــاور |
| هـر یـکــی بــا یـک اژدهــای دمــان | اژدهــا نـــه و اژدهــا پـــیــکـــر |
| دو ســتــون در دهـان هـر یـک از آن | اندر آهن گـرفـتـه سـر تـا سـر |
| چــون دژ آهـنـیـن ویـشــک قـویـش | در دژ آهــنــیــن گــشــایــد در |
| دشــمـنـی را اگــر بــخــســبــانـنـد | از گل و خاک و خون بود بستر |
| آتــــشـــی را اگـــر بــــر افـــروزنـــد | گـردد آن را نـجــوم چـرخ شـرر |
| این همـه نعـمـت ژنـده پـیلـانـسـت | کـه سـر نصـرتـند و روی ظـفـر |
| هـمـه مـســتــنـد و اهـتــزاز کـنـنـد | بــه ســرود و سـمـاع بــازیـگـر |
| هـــمـــه دیـــوان روز پـــیـــکـــارنـــد | بـرده دیوان ز زخـمشـان کـیفـر |
| صــد زده زان چــهـار صــد عـفـریـت | کـه گه تـک شـوند مرغ بـه پـر |
| این شـگفتـی کدام خـسـرو راسـت | یک جـهان دیو گشـتـه فرمانبـر |
| چـون سـلـیمـان نشـسـتـه کـامـروا | مـــلـــک داد و رز دیـــن پــــرور |
| شـه مـلـک ارسـلـان بــن مـسـعـود | شـادی تـخـت و نـازش افـسـر |
| آنـکـه از نـام هـمـچـو خـورشـیـدش | آسمان شد ز بس شرف منبـر |
| داده در دســـت از زمـــانـــه زمـــام | بـسته در خدمتش سپـهر کمر |
| مـــلـــک را کـــرده عـــدل او یـــاری | مـلـک را بـسـتـه عـدل او زیـور |
| بــه فــغــان آمـده ز تــیـغــش کـفــر | بـه خـروش آمده ز دستـش زر |
| ای بـــر رفــعــت تـــو چــرخ زمــیــن | وی بـر بـخشش تـو بـحر شمر |
| مـلـکـی و بـه مـلـک هـفـت اقـلـیـم | نیست اندر جهان ز تـو حق تـر |
| مـن زدم فـال و فـال گـشــت نـهـال | آن نـهـالـی کــه دولـت آرد بــر |
| لـشـکـری دولـت تــو تــعـبــیـه کـرد | کـاندرو وهم کـس نیافـت گـذر |
| ژنــده پــیـلــان تــو چــو پــیـلــانـنــد | از پـس و پـیش آن قوی لشکر |
| پــیـش هـر پــیـل فـوجـی از تـرکـان | رزمـجـویان چـو شـیر شـرزه نر |
| هــر کــرا پــیــل و شــیــر بــازیــگــر | دشمنان را بـه نزد او چه خطر |
| این همه هست هست و بود و بود | کــردگــار جــهــان تـــو را یــاور |
| پـیش چـشـم آیدم هـمـی فـتـحـی | که شود ناگهان بـه دهر سـمر |
| مـن از آن فـتــح چـون بــرانـدیـشـم | یـادم آیـد هـمـی ز فـتــح کـتـر |
| کــــه در ایــــام جــــد جــــد تــــو را | کـــــرد روزی کـــــروکـــــر داور |
| پــادشـاهـا بــه فـرخــی بــنـشـیـن | شـهریارا بـه خـرمی می خـور |
| چـون بــه بــزم تـو در کـف تـو شـود | بـــاده آب حــیــات در ســاغــر |
| نه عـجـب گـر فـلـک شـود مجـلـس | ماه و سـاقـی و زهره خـنیاگـر |
| تـــا ز گــردون و اخــتـــر انــدر دهــر | هر چـه مضمر بـود شود مظهر |
| بــــاد گـــردان بــــرای تـــو گـــردون | بـاد تـابـان بـه حـکـم تـو اخـتـر |
| هـفـت کـشـور تـو را بـه زیـر نـگـیـن | وز تـو آبـاد و شـاد هـر کـشـور |