در کـف دو زبــانـیـســت مـرا بــســتــه دهـانـی | گـوید چـو فـصـیـحـان صـفـت بـیـت زمـانـی |
آن کــودک عــمـری کــه بــود کــوژ چــو پــیـری | و آواز بــــــرآورده چــــــو آواز جــــــوانــــــی |
تــرکــیـب بــدیـعــش ز جــمـاد و حــیـوانـســت | شـخـصـش ز جـمـادی و زبــان از حـیـوانـی |
چــون زریـن را نـیـســت ازو ســاخــتــه کـفــی | تــکـیـه زده بــر ران و کـف سـیـمـیـن رانـی |
جــان را ز هـمــه شــادی دادســت نـصــیـبــی | دل را ز هـمـه رامـش کـردســت ضــمـانـی |
در بــــزم خــــداونـــد ســـرایـــد غـــزل و مـــدح | صـد گـونـه سـخـن گـوید بـی هـیچ زبـانـی |
طــاهـر ثــقــت الـمـلـک ســهـری کــه ز رأیـش | در مــلــک بــیــفــزایــد هــر روز جــهــانــی |
خــورشــیـد کــه هــر روز ســر از مــلــک بــرآرد | گـوید بـه بـیانـی کـه چـنـان نیسـت بـیانی |
نـه چــون ثــقــت الـمـلــک بــود مـلــک فــروزی | نه نیز چـو مـسـعـود مـلـک مـلـک سـتـانی |
ای جـسـم تـو جـانی که سـرشتـسـت ز نوری | هـرگـز نـبــود پــاکـتــر از جـسـم تـو جـانـی |
در طـبــع تــو از چــرخ نـگـشـتــسـت هـراسـی | بـر عـقـل تـو از دهر نـمـانـده سـت نـهانـی |
افـــروخـــتـــه رای تـــو هــمــی مــلــک فــروزد | ای رای تـو تـیغی که چنان نیست فسانی |
حـزمـت چـو بــیـارامـد و عـزمـت چـو بــجــنـبــد | آن کــوه رکــابــی بــود ایـن بــاد عــنــانــی |
اقـــبـــال تـــو و هــیــبـــت تـــو نــوری و نـــاری | مــهـر تــو و کــیـن تــو بــهـاری و دخــانــی |
از خــامـه تــو مـلـک بــه خــوبــی و بــه نـغـزی | چـون لـعـبـت آذر شـد و چـون صـورت مانی |
هـرگـز نـکــشــد پــی بــه گـمـان تــو یـقــیـنـی | هـرگـز نـبــرد پــی بــه یـقـیـن تـو گـمـانـی |
کــام تــو بـــه هــر وقــتــی آراســتــه بـــزمــی | جـود تــو بــه هـر وقـتـی پــرداخـتـه کـانـی |
مــال تـــو خــریــدار ثــنــا گــشــتـــه و هــر روز | داری ز ثـــنـــا ســـودی و از مـــال زیــانــی |
ای رای تـو آن سـخـت کـمـانـی کـه نـدیدسـت | این سخت کمان چرخ چو او سخت کمانی |
ایـن طـالـع بــخــتــم سـرطـانـسـت هـمـیـشـه | زان کج رود این بـخـت بـدم چـون سرطانی |
امــــروز خــــداونــــدا در حــــبــــس تــــنــــم را | جـان در غـلـیانـسـت و تـن انـدر خـفـقـانی |
چــون مــردم بــیـمــار کــه در بــحــران بــاشــد | پـیوسـتـه هـمـی گـویـم بـا خـود هـذیـانـی |
گــر گــویـم و گــر نـه غــم دل در دل چــون نــار | مــی بــتــرکــد ایـن دل اگــر گــویـم یـانـی |
از رنــــج روانــــم را رفــــتــــه هـــمــــه قــــوت | زیـرا کــه تــنــی دارم چــون رفــتــه روانـی |
پــیـوسـتــه دریـن حــبــس گـرفـتــارم و مأخــوذ | هر روز بـه جـلـویزی و هر شـب بـه عـوانی |
تــــا دوزخــــی نـــبــــود درمـــانـــده نـــگــــردد | در دســت چــنـیـن دوزخــی زنـدان بــانـی |
مـن بـسـتـه بـدخـواهـم غـبـنـا کـه بـدیـنـسـان | گـردد چـو مـنـی بـسـتـه تـلـبـیس چـنـانی |
این هست همه سهل جز این نیست که امروز | در دل زنـــدم دوری روی تـــو ســـنـــانـــی |
جـانـم کـه بـتـرسـیـده سـت از چـرخ سـتـمـگـر | از رای کــریـم تــو هـمـی خــواهـد امــانـی |
ور مــن بـــمــرم فــضــل فــرو گــریــد و گــویــد | والـلـه کـه ازین پـس بـنـبـینـیم چـو فـلـانی |
دردا و دریــغـــا کــه شـــود ضـــایــع و بـــاطـــل | زیـن نـوع بــنـانـی و ازیـن جــنـس بــیـانـی |
نـه نـه کـه بــه حــسـن نـظـر دولـت ســامـیـت | آخــر بـــکــنــم روزی بـــا بـــخــت قــرانــی |
امـــروز مـــن از رای بــــلـــنـــد تــــو بــــدیـــدم | از دولــت و اقــبــال دلــیـلــی و نــشــانـی |
والــلــه کــه بــخــواهــم دیـد ارزنــده بــمــانــم | بـر تـن ز تـو تـشـریفـی و بـر سـر بـرکـانـی |
خــوش چــیـز از آنـسـت سـبــک خـیـزی تــازی | از سـاز بـه زریال و بـه رخـشش چـو گرانی |
ویـن حــال عــیـانـســت مـرا ز آنـکـه بــر عــقـل | احـوال جـهان نـیسـت نـهانـی چـو عـیانـی |
تــا هـیـچ تــهـی نـیـسـت مـکـانـی ز مـکـیـنـی | چـونان کـه جـدا نیسـت مـکـینی ز مکـانی |
یـک لـحــظـه و یـک ســاعـت قـصــر تــو مـبــادا | بـی صـدری و دیوانی بـی بـزمی و خـوانی |
سـر ســبــزتــر از مـورد و فـزایـنـده تــر از سـرو | دلـشــاد ز هـر ســرو قـدی مـورد نـشـانـی |
چـون لـالـه شـده جــام تــو از بــاده و گـشـتــه | از روی بــتـان بـزم تـو چـون لـالـه سـتـانـی |
مـی خـواسـتـه از غـالـیه خـطـی کـه دهـانـش | بـاشـد چـو درآیـد بـه سـخـن غـالـیه دانـی |