| مـرا بـس ز دیوان مرا ز خـدمـت | خـوشـا روز بـیکاری و وقت عطـلت |
| بـر این تـیغ کوه گل انبـار گویی | چـو فـغـفور بـر تـخـتـم و فور بـرکت |
| چو دولت مهیا بود مر کسی را | اگـر او نـجــویـد بــجــویـدش دولـت |
| امامی کـه بـر روزگارسـت ما را | اگــر او نـدارد بــدادمــش مـهـلــت |
| اگـر دولـت آید و گـر نـکـبـت آید | به نزدیک من هر دو را هست آلت |