| کـدام رنج کـه آن مـرمـر انگـشـت نصـیب | کـدام غـم کـه بـدان مـر مـرا نـبـود نـوید |
| اگر غم دل من جـمله عـمری می بـودی | بـه گیتی اندر بی شک بـماندمی جاوید |
| هـمـی بـه پـیچـم از رنـج چـوشـوشـه زر | همی بلرزم بر خویشتن چو شاخک بید |
| امـیـد نـیسـت مـرا گـر کـسـی امـید بـود | امـیـد مـنـقـطـع و مـنـقـطـع امـیـد امـیـد |
| نگر چگونه بود حال من که در شب و روز | چرا غم از مهتابـست و آتش از خورشید |
| سـپـید گشت بـه من روی روزگار و کنون | همـی سـیاه کـند روزگـارم اینت سـپـید |