| مــهــتـــرا از بـــزرگـــی آن کـــردی | که در آفـاق داسـتـان کـردی |
| شـب مـن بــر فـروخـتــی چـون روز | روز بـر من چو بوستان کردی |
| رتـبـت قـدر مـن بـه دولـت خـویـش | بـرتـر از چـرخ فـرقـدان کردی |
| هـر زیـانـم کــه بــود کــردی ســود | سود بـدخواه من زیان کردی |
| خـدمـتـی نـیـسـت مـر مـرا بــر تــو | آنچه از تـو سزد تـو آن کردی |
| کــلـک بــر داشــتــی و بــر دفــتــر | مشـکل کـار من بـیان کردی |
| بـه روان امـر خـود بـه یـک سـاعـت | هر دو او را ز من روان کـردی |
| ذکـر مـسـتـقـبـلـم نـبـشـتـی و نیز | ذکر ماضی من نشـان کردی |
| خـوب سعی و نکو بـضاعت خـویش | همه در باب من عیان کردی |
| بر من ای سر به سر همه احسان | بـار احـسان خود گران کردی |
| دایــم از عــمــر شـــادمــان بـــادی | کـه مرا زود شـادمـان کـردی |
| جــاودان بـــاد دولــت تـــو کــه تـــو | نـام نـیـکـوت جـاودان کـردی |