| بــدم دوش بـــا آن نــیــازی بــه هــم | زده پــیـشــم از بــی نـیـازی عــلـم |
| هــمــه گــوی از روی او لــالــه رنــگ | همه حـجـره از موی او مشـک شم |
| نـشـاط انـدر آمـد ز در چــون نـسـیـم | ز روزن بــرون رفـت چـون درد و غـم |
| ز شــادی رویــش بــخــنــدیــد جــام | ز انــدوه جـــانــم بـــنـــالـــیــد بـــم |
| چو نرگس همه چشم گشتم از آنک | چـو لـالـه هـمـه روی بـود آن صـنـم |
| بــدو گـفـتـم ای کـرده جـانـم غـمـی | بـدو گفتـم ای کرده پـشتـم بـه خم |
| نــعــم از بـــرای چــه نــامــوخــتـــی | هـمــه زلــف تــو پــر حــروف نــعــم |
| بـه مـن گـفـت اینم کـه بـینی همـی | نه افزون شوم زینکه هستم نه کم |
| گـزیـده تــریـن عـادت مـن جـفـاسـت | سـتـوده تـرین خـصـلـت مـن سـتـم |
| مــپــیـونــد بــا یـار بــد مــهــر مــهــر | مکـن پـیش مـعـشـوقـه مـحـتـشـم |