به یک تصویر
اصلاح شده در 2012/11/29 07:43 توسط m.ghanee — دسته‌بندی شده به عنوان: شفیعی کدکنی
دیدمت میان رشته های آهنین دست بسته در میان شحنه ها در نگاه خویشتن شطی از نجابت و پیام داشتی آه وقتی از بلند اضطراب تیشه را به ریشه می زدی قلب تو چگونه می تپید ؟ ای صفیر آن سپیده ی تو خوش ترین سرود قرن شعر راستین روزگار وقتی از بلند اضطراب مرگ ناگزیر را نشانه می شدی وز صفیر آن سپیده دم جاودانه می شدی شاعران سبک موریانه جملگی با : بنفشه رستن از زمین به طرف جویبار ها با : گسسته حور عین ز زلف خویش تارها در خیال خویش جاودانه می شدند آنچه در تو بود گر شهامت و اگر جنون با صفیر آن سپیده خوش ترین چکامه های قرن را سرود